දේශීය ඖෂධ ශාක හඳුනා ගෙන භාවිතාවන් ගැන දැනුවත් වෙමු

  • කෙකටිය [Kekatiya] (Aponogeton crispus)

    Aponogeton නම් උද්භිද ගණයට අයත් ශාක විශේෂ හයක් ලංකාවෙන් හමුවන අතර ඒ සියල්ල පොදුවේ කෙකටිය නමින් හඳුන්වයි.

  • ඇඹුල් දොඩම් [Embul Dodam] (Citrus aurantium)

    ඇඹුල් දොඩම් මීටර් 10 පමණ උසට වැඩෙන සිහින් අතු සහිත කුඩා ශාකයකි. ළපටි අතුවල සෙ.මි. 5-8 පමණ දිග තියුණු කටු පිහිටා තිබේ.

Monday, September 5, 2016

නියඟලා [Niyagala] (Gloriosa superba)

ලියනඟලා යනුවෙන්ද සිංහලෙන් හඳුන්වනු ලබන නියඟලා ශාකය පොළවෙහි හෝ අධාරක ශාකයක් මත මීටර් 4 - 5 පමණ වර්ධනය වන බහුවාර්ෂික වැලකි. පැහැදිළි නටුවක් රහිත, කෙලවර තීවෘ වන පත්‍රයක් සෙ.මි 15 පමණ දිගට වර්ධනය වන අතර පළල සෙ.මි 5 පමණ වේ. ඇතැම් පත්‍රවල කෙලවර පහුරක් ආකාරයට නිර්මාණයවී තිබීම විශේෂත්වයකි. එය ආධාරකයකට සම්බන්ධ වීමට උපකාර වෙයි. නියගලා වැලෙහි හට ගන්නා රතු කහ තැඹිලි මිශ්‍ර පැහැයන්ගෙන් යුක්ත මල් ඉතා අලංකාරවත් ය. මල් මේරීමත් සමඟ රතු වර්ණට හැරෙයි. නියඟලා අල දවල්ට විෂ සහිත බවටත්,  මල් රෑට විෂ සහිත බවටත් ජනප්‍රවාදයෙහි පැවති මතය මෑතකාලයේදී පර්යේෂණාත්මකව තහවුරු කරන ලද බව දැන ගන්නට ඇත. මලෙහි වචිත්‍රත්වය සහ අලවල පවතින විෂ සහිත බව නිසා වඩාත් කතාබහට ලක්වන නියඟලා ශාකය Colchicaceae කුලයට අයත් ය. 

උද්භිද විද්‍යාත්මකව නියඟලා ද්වීලිංගික ශාකයක් වුවත් අලයෙහි ස්වරූපය අනුව වෙදකමේදී ස්ත්‍රී සහ පුරුෂ ලෙස වර්ග කිරීමකට ලක් කර ඇත. ස්ත්‍රී අලය වටකුරු හැඩයෙන් යුක්ත බවත් පිරිමි අලය නඟුලක් වැනි (L) හැඩයකින් යුක්ත බවත් පොතපතෙහි සඳහන් වේ. ලාඳුරු, උපදංශ, කල්ගිය වණ තුවාල, උඳුගොව්වා කෑම නම් චර්ම රෝගය, සර්ප විෂ ගංඩමාල, ඉදිමුන්, අර්ශස්, ගෝනුසු විෂ ආදි රෝග අවස්වථාන්හිදී බාහිර වශයෙන් යොදනු ලබයි. නියඟලා අල විෂ සහිත බැවින් විෂ මරා ඖෂධ සඳහා භාවිතා කළ යුතුය. ඒ සඳහා හොදින් සෝදා පෙති කපා ගත් අල ගව මුත්‍රයේ පැය 24 බහා තබා ඉන්පසු උණුවතුරෙන් සොදා වියළා ගත යුතු ය. 

දරුන් බිහිවීම හෝ වැදෑමස වැටීම ප්‍රමාදවී වේදනා ගෙනදෙන අවස්ථාවන්හිදී නියඟලා අල අඹරා දෙපතුලෙහි හෝ යටිඩෙහි ගෑවිට වහා ප්‍රසූතිය හා වැදෑමස වැටීම සිදු වේ. නියඟලා පාචන ව්‍යුහය, රක්ත සංවහන ව්‍යුහය, ශ්වසන ව්‍යුහය, ප්‍රජනන ව්‍යුහය ආදීයේදී වඩාත් ක්‍රියාකාරී බව සඳහන් වේ. සිරුරේ ඇනුන කටුවක් වැනි යමක් ඉවත් කිරිමේදි අල ගලගා යෙදිමෙන් එය ඉවතට ඇදි එයි. උදුගොව්වන් කෑම නම් චර්ම රෝගයේදී නියඟලා අලයක් දෙහි ඇඹුලින් ගලගා අදාල ස්ථානයේ ආලේප කරයි. කිසිවෙකුට අනර්ථයක් කීරීමේ අදහසින් හෝ වශී කර ගැනීමේ අදහසින් කෑමට සැලැස්වූ යමක් විෂවූ විට, එම විෂ ඉවත් කිරීමට ආතුරයාගේ උසට සරිලන නියඟලා වැලක් ගෙන යාතුකර්මයක් සිදු කරයි. නියඟලා මාත්‍රනුකූලව වෙනත් ඔසු සමග යෙදීමෙන් ඉතා විශිෂ්ඨ ගුණ ලැබෙන හෙයින් දිගු කලක් ජීවත්වීමේ හැකියාව, කාර්යක්ෂමතාව, ශරිර ශක්තිය හා ආහාර දිරවීමේ හැකියාවද වැඩි දියුණු වන බව සඳහන්. අධි මාත්‍රව දිවි තොර කරන හෙයින් මාත්‍රව දැන අභ්‍යන්තර රෝගයනට යෙදිය යුතු ය. 

නියඟලා අනවශ්‍ය ලෙස ශරීගත වීමෙන් බඩේ කැක්කුම හා විවිධ අපහසුතාවයන්ට ගොදුරු විමටත්,  මරණය පවා සිදුවීමටත් ඉඩ තිබේ. එවැනි අවස්ථාවලදි වැල් පෙනල කොළ යුෂට උළුහාල් හා සුදු හඳුන් දමා උණුකර පෙරා ගිතෙල් සමග දිම හොඳය. එමෙන්ම පොල් කිරිවලට කළුදුරු කුඩු හා දෙහි ඇඹුල් දමා රත්කර දීමත් ඒ සඳහා ප්‍රතිකාරයකි. 

මූලාශ්‍ර_ දේශීය වෛද්‍ය ශබ්ද කෝෂය , ඔසුතුරු විසිතුරු කෘති සහ පාරම්පරික වෛද්‍ය සෙනරත් මුදලිගේ මහතාගේ ලිපියක් ඇසුරින් 
Share:

Monday, August 29, 2016

නාවා [Nawa] (Sterculia balanghas)


නාවා මීටර් 20 ක් පමණ උසට වැඩෙන දේශීය ශාක විශේෂයකි. සෙ.මි. 12 දක්වා දිගට වැඩෙන සරල පත්‍ර සියුම් බූවක් සහිතය. පුෂ්ප මංජරියක හටගන්නා කොළ පැහැයට හුරු මල් කුඩාය. පොකුරු වශයෙන් පිහිටන බූව සහිත ගෙඩි ළා කොළ පැහැතිය. එක් පොකුරක ගෙඩි 4-5 දැක ගත හැකි අතර මේරූ ගෙඩි තැඹිලි පාටට හුරු රතු පාටක් ගනී. ඒවා කුහරමය වන අතර ගෙඩියක් තුල කලු පැහැති සිනිඳු බීජ කීපයක් පිහිටයි. ගෙඩිය පැලී බීජ පිටතට පෙනෙන සේ දර්ශනය වන විට අලංකාරවත් ය. නාවා Malvaceae කුලයට අයත් ශාක විශේෂයකි. 

නාවා ගෙඩි පැලුණු පසු ඉතිරිවන කෝප්පයක හැඩය ගන්නා ඵලාවරණය පහන් දැල්වීම සඳහා භාවිතා කරයි. නාවා ශාකයේ පොත්ත නාවා පට්ටය ලෙස හඳුන්වන අතර එයින් වෙන් කර ගන්නා කෙඳි ඉතා ශක්තිමත් ය. මෙම කෙඳි කෘෂිකාර්මික කටයුතු සඳහා භාවිතා කිරීමට කඹ ඇඹරීමටත්, මලු තොප්පි වැනි විසිතුරු භාන්ඩ නිපදවීමටත් යොදා ගනී. ගවයින් යොදාගෙන සීසෑමේ කටයුතු කරන අවදියෙහි ගවයින් ඈදීමටත්, නාස්ලණු දැමීමටත් සුලභව භාවිතා කලේ මෙම  කෙඳි යොදාගෙන ඇඹුරූ කඹ ය. නාවා ගසෙහි පොත්ත ගලවා සියුම්ව තැලීමෙන් හෝ ජලයෙහි බහා තැබීමෙන් කෙඳි වෙන් කර ගත හැකිය. 

දේශීය කැඩුම් බිඳුම් වෙදකමේදී නාවා ශාකයේ පොත්ත භාවිතා කර සිදුකරන විශේෂ ප්‍රතිකාරයක් ගැන සඳහන් වේ. අස්ථි භග්නයක් වූ විට මුලින්ම අවහන්ධි වූ ස්ථානය සන්ධි ගන්වා යථා තත්වයට පත කර ගත යුතු ය. පසුව නාවා පට්ටයක් හොඳින් තලා පොල් ගෙඩියක කිරි දමා, ඊට අඹරාගත් කහ ස්වල්පයක් දිය කර ලිප තබා තෙල් ගතිය පෑදෙන තුරු තම්බා නිවුණු පසු භග්න ස්ථානයට තබා නොසෙල්වෙන පරිදි දින තුනක් බැඳ තබනු ලැබේ. එසේ කීප විටක් බෙහෙත් බැඳීමෙන් භග්න සංධානය සිදුවන බව සඳහන් කර ඇත.

මූලාශ්‍ර_ ඔසුතුරු විසිතුරු කෘති සහ සිරි ලක ගස්කොළන් අත් පොත
සේයාරූ_ ඔසුපැල හඳුනා ගනිමු ෆේස්බුක් සමූහයෙන් 


Share:

Monday, August 22, 2016

කහට [Kahata] (Careya arborea)

කහට, මීටර් 20 ක් දක්වා වර්ධනය වන, නියඟයට හොඳින් ඔරොත්තු දෙන මධ්‍යම ප්‍රමාණයේ ශාකයකි. රළු, ඉතා ඝණකම් පොත්ත අළු දුඹුරු පැහැතිය. තරමක් විශාල සරල පත්‍රයක් සෙ.මි 30 දක්වා වර්ධනය වේ. අඳුරු කොළ පැහැති පත්‍ර තලය දිළිසන සුලු ය. පොකුරු වශයෙන් හට ගන්නා විශාල මල් අලංකාරවත් ය. මල් පිපෙන කාලයේදී කොළ මුලුමනින්ම පාහේ හැලී යයි. ගැමියන් මල් පිපෙන අවස්ථාවේ පවතින ළපටි කහට ඵලය රසවත් ව්‍යංජනයක් සහ මැල්ලුමක් ලෙස සකසා ආහාරයට ගනී. ගෝලාකාර පරිනත ඵලය සෙ.මි. 8 පමණ විශ්කම්භයකින් යුක්ත ය. එය වල් ඌරන් වැනි වන සතුන්ට ආහාරකි. කහට ශාකය Lecythidaceae කුලයට අයත්ය. 

මුඛ රෝග, ප්‍රතිශ්‍යා, වණ, ශ්වේත ප්‍රදර, රක්ත ප්‍රදර, සර්ප විෂ, ලේ වහනය නැවැත්වීමට, ප්‍රමේහ ආදී රෝග අවස්ථා සඳහා ප්‍රතිකාර කිරීමේදී ප්‍රධාන වශයෙන් කහට පොතුද අමතරව දළු, මල්, ගෙඩි ආදිය භාවිතා කරයි. වගපුල් යන්න ප්‍රකටව යෙදෙනුනේ තිප්පිලි සඳහා වුවත් මෙරට ඇතැම් වෙද පරම්පරාවල් වගපුල් ලෙස කහට ගෙඩි භාවිතා කරයි. 

යටිපතුල් තුවාල වූ විට කහට පොතු තම්බා බැඳීම, මුඛ රොගවලදී කහට පොතු තැම්බූ වතුරින් කට සේදීම, වණ සේදීමට සහ මස ලියලවීමට කහට පොතු හෝ දළු තැම්බූ වතුරින් සේදීම,  බාහිර ලේ වහනය නැවත්වීමට කහට දළු අඹරා තුවාලය මත ඇතිරීම, සර්ප විෂට කහට පොතු චූර්ණය දීම ආදිය සරල ප්‍රතිකාරයන්ය. බිබිලි මතුවන උණට කහට පොතු කෂාය ගුණදායකය. දරු ප්‍රසූතියෙන් පසු මව නාවන වතුරට කහට කොළ එක් කිරීමට පැරැන්නන් පුරුදුව උන්හ. එමෙන්ම මවක් දරුවන් ලැබූ අලුත කහට පොතු තැම්බූ වතුරින් යෝනී ප්‍රදේශය සේදීම සිදු කරයි. එමඟින් දරුවන් ලැබීමේදී ඇතිවූ තුවාල ආදීය සුවවී අපහසුතාවයන් මඟ හැරී යයි. ගැමියන් එවැනි මව්වරුන්ට කහට මල් යොදා සාදා ගන්නා ශක්තිජනක පානයක් ද පිළියෙල කර දෙයි. කාන්තාවන්ට වැලඳෙන ස්වේත ප්‍රදර සහ රක්ත ප්‍රදර රෝග අවස්ථාවන් හිදී කහට පොතු චූර්ණය මදටිය ඇට 6-12 අතර ප්‍රමාණයක් ගිතෙල් මී පැණි සමඟ දීමෙන් ගුණ වේ.  

හරකුන්ගේ කුර රෝග, ගෙඩි ආදිය සුව කිරීමට ගැමියෝ කහට පොතු යොදා ගනිති. අතීතයේදී කහට පොතු තම්බාගත් ජලය වර්ණකාරයක් ලෙස භාවිතා කර ඇත. රෙදි, පැදුරු, පාපිසි වැනි දෑ මෙමඟින් වර්ණ ගන්වා ඇත. අද ද ආරණ්‍ය සම්ප්‍රදායේ භික්ෂුන්වහන්සේලා සිවුරු පඬු පෙවීමේදී කහට පොතු තැම්බූ වතුර භාවිතා කරයි. කහට ලීයේ අරටුව නොදිරා කලක් පවතින නිසා කරත්ත රෝදවල වක් අතු සෑදීමට ද, සිල්පර කොට සඳහා ද, තුවක්කු මිටි සෑදීම සඳහා ද භාවිතා කරයි. 

මූලාශ්‍ර_ ඖෂධීය ශාක සංග්‍රහය ඔසුතුරු විසිතුරු කෘති 
Share:

Monday, August 15, 2016

මස්බැද්ද [Masbedda] (Gymnema sylvestre)

ප්‍රාදේශීයව මස්බැද්ද යනුවෙන් හඳුන්වනු ලබන ශාක විශේෂ කීපයක් ඇතත් Gymnema sylvestre ශාකය ප්‍රධාන වශයෙන් මස්බැද්ද ලෙස සලකා ඔසු පිණිස භාවිතා කරයි. මෙය ආධාරක ශාකයක් මත වැඩෙන කාෂ්ඨීය වැලකි. පත්‍ර ඇතුළුව වැලෙහි බොහෝ කොටස් ද, විශේෂයෙන් ළපටි ශාඛා ද බූව සහිතය. සරල ඒකාන්තර පත්‍ර පුළුල් ලෙස අණ්ඩාකාර සිට අණ්ඩාකාර ලන්සාකාර වේ. පුෂ්ප මංජරිය ඡත්‍රයක් වැනි බහු අක්ෂයකි. මල් ළා කහ පැහැතිය. බූමණියක් සහිත බීජ සුලඟ මඟින් ව්‍යයාප්ත වේ. දේශීය වෛද්‍යවරු හීන් මස්බැද්ද සහ මහ මස්බැද්ද යනුවෙන් ප්‍රභේද දෙකක් හඳුනාගෙන ඇත. හීං මස්බැද්ද කොළ තරමක් අඳුරු පැහැති වන අතර කොළ සාපේක්ෂව කුඩාය. මස්බැද්ද Apocynaceae කුලයට අයත් ශාකයකි. 

මෑතකාලීනව දියවැඩියාව සඳහා ප්‍රත්‍යයක්ෂ ඖෂධයක් ලෙස මස්බැද්ද ශාකය වඩාත් කතාබහට ලක්විය. දියවැඩියාවට එරෙහි ගුණයන් ඇත්තේ මස්බැද්ද කොළවල බවත් ශාකයේ අනෙක් කොටස්වල එවැනි ගුණයක් නැති බවත් පර්යේෂණ මගින් තහවුරු කර ඇති බව සඳහන් වේ. දියවැඩියාවට අමතරව විශේෂයෙන් මුත්‍ර සමඟ සීනි පිටවීම, ග්‍රන්ථි ඉදිමුම්, අක්මා රෝග, ප්ලීහා රෝග, මුත්‍ර රෝග, ප්‍රතිශ්‍යා, ඇදුම, ක්ෂය රෝගය, හෘද දුර්වලතා, ආදියට ප්‍රතිකාර කිරීමේදී මස්බැද්ද ශාකයේ කොළ, මුල්, ඇට ආදිය භාවිතා කරයි.

දියවැඩියාවට සහ මුත්‍ර සමඟ සීනි පිටවීමට (මධුමේහයට) මස්බැද්ද පත්‍ර චූර්ණය යොදයි. මස්බැද්ද බීජ චූර්ණය ප්‍රතිශ්‍යා සහ ක්ෂය රෝගයට ප්‍රතිකාරයකි. ඇදුම රෝගය සඳහා වියළාගත් මුලේ පොතු පිලිස්සූ දුම ආග්‍රහණය කිරීම සහ උණට කොළ කෂාය දීම සිදු කරයි. මුලේ පොතු අක්ෂි රෝග සඳහා ද භාවිතා කරයි. එමෙන්ම ගෙඩි ඉහිරීමට මස්බැද්ද කොළ පොතු, ගඳපාන කොළ, කහ, ලුණු දමා කොටා මලවා බැඳීම සහ ලුණුවරණ කොළ පොතු සහ මස්බැද්ද කොළ පොතු කහ, ලුණු දමා කොටා මලවා බැඳීම ආදී ප්‍රතිකාර රැසක්ද අත් වෙද පොත්වල සඳහන් කර ඇත.

මස්බැද්ද කොළ සැපීමෙන් දිවෙහි රසඥතාවය යම් කාලයකට වෙනස්වී යාම මෙම ශාකය ගැන දන්නා අයගේ අත්දැකීමකි. වඳ බව නැති කරන ඖෂධ යෝග කිහිපයකට මස්බැද්ද භාවිතාකරන බව දේශීය වෛද්‍යවරු ප්‍රකාශ කරති. වැරදීමකින් බුලත් විට කන හුණු කැවුණහොත් මස්බැද්ද කොළ කිහිපයක් හපා එම යුෂ ගිලීමෙන් හුණු සම්පූර්ණයෙන් විෂ ඉවත් වන බව කියැවේ. 

සහාය මහාචාර්ය පියල් මාරසිංහ මහතාට අනුව ඇතැම් ප්‍රදේශවල තුවාල, තැලුම් සහ මස්පිඩු ඉරීයාම ආදිය සඳහා ප්‍රතිකාර කිරීමේදී භාවිතා කරන මස්බැද්ද ශාකය මෙය නොවන අතර එය Mallotus repandus නම් උද්භිද නාමයෙන් හඳුන්වන වල් කැප්පෙටියා නම් ශාකයකි.  එතුමාගේ අදහස වන්නේ Gymnema sylvestre ශාකයේ  ශක්තිමත් කාෂ්ඨීය වැල දඩයක්කරුවන් මස් බැඳගෙන යාම සඳහා භාවිතා කළ නිසා මස්බැද්ද ලෙස හැඳින්වූ බවත් වැල් කැප්පෙටියා ශාකයේ, ශරීරයේ ඉරීගිය මාංශපේෂී යථා තත්වයට පත් කිරීමට සමත් ගුණයන් පවතින හෙයින් එය මස්බැද්ද ලෙස හඳුන්වා ඇති බවත්ය. 

මූලාශ්‍ර_ ඖෂධීය ශාක සංග්‍රහය, ඔසුතුරු විසිතුරු කෘති සහ වෙනත්
මස්බැද්ද වැලේ සේයාරුව_ ආචාර්ය Siril Wijesundara වනස්පති ෆේස්බුක් සමූහයේ පලකරන ලද්දකි
වල් කැප්පෙටියා (Mallotus repandus)

Share:

Monday, August 8, 2016

කොබෝලීල [Koboleela] (Bauhinia sp.)

රතු කොබෝලීල (Bauhinia purpurea)
සුදු කොබෝලීල (Bauhinia acuminata)
කහ පෙතන් (Bauhinia tomentosa)

බෞද්ධ සූත්‍ර පිටකයෙහි ඇතැම් අවස්ථාවල පරසතු යනුවෙන් හඳුන්වා ඇත්තේ ද කොබෝලීල ශාකය යි. "ඔබ රමණීය සිත්කලු පරසතු නම්වූ කොබොලීල මල් රැගෙන ගී ගයමින් දිව මල්දම් ගොතමින් සතුටු වෙහි." යනුවෙන් ඛුද්දක නිකායට අයත් විමාණ වස්තුවෙහි සඳහන් වේ. ගිනිකොන දිග ආසියාව නිජබිම ලෙස සැලකෙන කොබෝලීල ශාක ඉන්දියාවට දේශීය වන අතර ඇතැම් විශේෂ මෙරටට හඳුන්වාදී වගා කර ඇත. මෙලෙස මෙරට වගාකර ඇති Bauhinia විශේෂ රැසක් ඇතත් වෙදකමට සම්බන්ධ මූලාශ්‍රවල දැක්වෙන්නේ ඉහත සඳහන් වර්ග ගැන පමණි. සිනිඳු දුඹුරු පැහැති පොත්තක් සහිත මධ්‍යම ප්‍රමාණයේ ශාකයක් වන මෙහි සරල ඒකාන්තර පත්‍ර හෘදයාකාර හැඬයකින් යුක්ත ය. පත්‍රයේ කොටසක් ඛන්ඩිකා දෙකකට බෙදී පවතී. පුෂ්ප මංජරියක ගට ගන්නා විශාල අලංකාරවත් මල් සුවඳවත් ය. සුදු, දම් හා ළා රතු පැහැති මල් හට ගනී. මෙම උද්භිද ගණයට අයත් දේශීය ශාක විශේෂ දෙකක් ඇති අතර ඉන් එක් වර්ගයක් කහ පැහැති මල් හට ගන්නා කහ කොබෝලීල හෙවත් කහ පෙතන් (Bauhinia tomentosa) ය. අනෙක් දේශීය ශාකය මයිල (Bauhinia racemosa) වන අතර ඇතැම් අවස්ථාවල මයිල ශාකය ද සුදු කොබෝලීල ලෙස හඳුන්වා ඇතත් එහි ඖෂධීය භාවිතාවන් ගැන පොතපතෙහි වෙනමම සඳහන් කර ඇත. එකම ගණයේ ශාක විශේෂ වුවද මයිල මල් අනෙක් Bauhinia විශේෂවලට සාපෙක්ෂව බෙහෙවින් කුඩාය. මයිල ශාකයේ ඖෂධීය භාවිතාවන් ගැන ලිපියක් මෙහි ද පලකර ඇත. පෙබරවාරි සිට අප්‍රේල් කාලයේ කොබෝලීල ශාකවල මල් හට ගනී. ඵලය පැලෙන සුළු කරලකි. කරලක් තුල බීජ 6-15 පිහිටා තිබිය හැකි ය. ගෙවතු සහ උද්‍යාන අලංකරණය සඳහා ද මාර්ග දෙපස සෙවන සඳහා ද වැවිය හැකි කොබෝලීල ශාක Fabaceae කුලයට අයත්ය.  


වණ සේදීමට, වණ රෝපණයට, අතීසාර, ප්‍රවාහිකා, ගුද භ්‍රංශ, රක්තඅර්ශස්, රක්ත පිත්ත, ඇදුම, ක්ෂය රෝගය, රකත ප්‍රදර, පණු රෝග, ගණ්ඩමාල රෝගය, කුෂ්ට, මලබද්ධය ආදී රෝගාබාධ බොහෝමයක් සඳහා ප්‍රතිකාර කිරීමට කොබෝලීල ශාකයේ පොතු, කොළ, මුල්, මල් ඇතුළු පංචාංගයම භාවිතා කරයි. පොදුවේ ගත්කල කොබෝලීල වර්ග සියල්ලම ගුණයෙන් සමාන ලෙස සලකා ඇතත් රතු කොබෝලී ගලගණ්ඩ රෝගයට විශේෂයෙන් ගුණදායක බව සඳහන් කර ඇත. 

වණ සේදීමට කොබෝලීල පොතු තැම්බූ ජලය භාවිතා කරයි. අර්ශස් රෝගයට ඉතා සියුමව සකසා ගත් මෙම මුල් චූර්ණය මෝරු සමග දෙයි. ගණ්ඩමාල රෝගයට ප්‍රතිකාර ලෙස කොබෝලීල පොතු චූර්ණය හෝ කෂාය බීමට දීම සහ පොතු අඹරා ආලේප කරයි. මෙම පොතු තම්බා එම වතුරින් කට සේදීම මුඛ රෝග සඳහා ප්‍රතිකාරයකි. කොබෝලීල මල් සීනි සමඟ ලිප තබා පැසවූ මිශ්‍රණය මල බද්ධයට ඉතා හොඳ මෘදු විරේකයකි. සර්ප විෂට ප්‍රතිකාරයක් ලෙස කොබෝලීල පංචාංගය පොල් විනාකිරි සමඟ කෑ මුඛයේ ගෑම සිදු කරයි.

මූලාශ්‍ර_ ඖෂධීය ශාක සංග්‍රහය සහ ඔසුතුරු විසිතුරු කෘති   
Share:

Monday, August 1, 2016

මාංශභක්ෂක ශාකවල ඖෂධීය භාවිතාවන්

කඳුලැස්ස
ඇතැම් ශාක ස්වභාදහමින් උරුම වී ඇති විශේෂ උපක්‍රම භවිතා කර තම පොෂණ අවශ්‍යතා සම්පුර්ණ කර ගැනීම සඳහා සතුන් ගොදුරු කර ගන්නා අතර එවැනි ශාක විශේෂ මාංශභක්ෂක ශාක ලෙස හඳුන්වයි. ලෝකයේ ඇතැම් වනාන්තර තුල එලෙස විශාල ක්ෂීරපායී සතුන් පවා ග්‍රහණය කර ගත හැකි ශාක විශේෂ ඇති බව හඳුනාගෙන ඇතත් මෙරටින් හමුවන්නේ කුඩා කෘමින් ගොදුරු කරගන්නා ශාක විශේෂ කිහිපයක් පමණි. උද්භිද විද්‍යා මූලාශ්‍රවලට අනුව දේශීයව උද්භිද කුල 3 කට අයත් ශාක ගණ 3ක් යටතේ වර්ගීකරණය කර ඇති විශේෂ 19 ක් මාංශභක්ෂක ශාක ලෙස හඳුනාගෙන ඇත. මේ අනුව Droseraceae කුලයේ Drosera ගණයට අයත් දේශීය ශාක 3 ක්ද, Nepenthaceae කුලයේ Nepenthes ගණයට අයත් මෙරටට ආවේනික එක් ශාකයක්ද Lentibulariaceae කුලයේ Utricularia ගණයට අයත් දේශීය ශාක විශේෂ 14 ක් සහ මෙරටට ආවේනික එක් ශාකයක් ද, මේ යටතට ගැනේ. 

බාඳුරා කෙන්ඩිය
Drosera ගණයට අයත් මාංශභක්ෂක ශාක වන්නේ වටැස්ස (Drosera burmannii), කඳුලැස්ස (Drosera indica) සහ අඩහඳඇස්ස (Drosera peltata) යන ශාක විශේෂයි. 

මෙරටින් හමුවන Nepenthes ගණයට අයත් එකම මාංශභක්ෂක ශාකය වන්නේ  මෙරටට ආවේනික විශේෂයක් වන බාඳුරා (Nepenthes distillatoria) ය.

බාඳුරා මල්
Utricularia ගණයට අයත් මාංශභක්ෂක ශාක අතරින් Utricularia caerulea, Utricularia reticulata සහ Utricularia scandens යන ශාක සිංහලෙන් නිල් මොනරණස්ස ලෙසත් Utricularia aurea ශාකය දිය පාසි හෙවත් කහ මොණරැස්ස ලෙසත් හඳුන්වා ඇත. එම ගණයට අයත් Utricularia australis, Utricularia bifida, Utricularia gibba, Utricularia graminifolia, Utricularia hirta, Utricularia minutissima, Utricularia polygaloides, Utricularia stellaris, Utricularia striatula සහ Utricularia uliginosa යන දේශීය විශේෂ සඳහාත් මෙරටට ආවේනික ශාකයක් වන Utricularia moniliformis  සඳහාත් භාවිතා වන සිංහල නම් ගැන සඳහනක් නැත. 

දිය පාසි / කහ මොණරැස්ස
මේ ශාක අතුරින් කඳුලැස්ස (Drosera indica) ශාකය ගැන ඔසුතුරු විසිතුරු 4 වන කෘතියෙහි මෙලෙස සඳහන් වේ. "කඳුලැස්ස සත්වභක්ෂක කුඩා පැළෑටියකි. කොළ වැනි කොටස් හීනි දිග රැහැන් සේ පෙනේ. මේ රැහැන් සමාන කොළයේ කුඩා ගැට පවතී. ගැට  සහිත මේ කොළ හැම පැත්තටම විහිදී යයි. මේ ගැටවල එක්තරා ආමිලික ශ්‍රාවයක් තිබේ. එය හිරු එළියට බබලයි. කුඩා සතුන් ඇදී එ්ම පිණිස එසේ වේ. යම් විටෙක කුඩා සතෙකු ගැටිත්ත මත වැසුවොත් ආම්ලික මැලියම නිසා ඉගිලී යා නොහැකි වේ. මේ අතරේ පැළෑටියේ සියළුම කොළ සතා වසාගෙන නැමී ගුලි වෙයි. එයින් සතා කොළ ගොන්නේ හිර වේ. ඒ අතර කොළවල පවතින සාරයෙන් සතා පැළෑටියට ජීර්ණ වේ. කාර්ය නිමාවූ පසු පෙර පරිදි කොළ දිගහැරේ."

නිල් මොණරැස්ස
"මෙම පැළෑටිය සහමුලින් ගෙන ගෙඩි පැසවීමට, වණ තුවලවල කොස්ස කැපීමට, වණ සුද්ද වීමට ඖෂධයක් වශයෙන් යොදා ගනී. මෙහි මුදුනේ ඇති පිණි බිදු තනිකර පණුකැවිල්ලකට දැමූ විගස පනුවන් වඳවී යයි. ඇස් වෙදකමට, ගෙඩි වණ හා සර්ප විෂට ගනී. පැළෑටිය මුදුනේ ළා රතු පැහැති මල් හා කොත්තමල්ලි ගෙඩි වැනි කුඩා ගෙඩි ඇත. ශ්වේත කුෂ්ඨ (ශවිත්‍ර) වලදී හමේ වරණය ඇති කිරීමට ආලේප සඳහා යොදා ගනී."

"කඳුලැස්ස හෝමියෝපති වෙදකමේ ශ්වසන පද්ධතියේ විශ්ෂ්ඨ ලෙස ක්‍රියා කරන ඖෂධයක් ලෙස දක්වා ඇත. දිගට පවතින කැස්ස, උගුරේ ඇවිලිල්ල, ඉක්කාව, පීනස ආදියේදී ද යෙදේ".

වටැස්ස
මෙරටට ආවේනික මාංශභක්ෂක ශාකයක් වන බාඳුරා (Nepenthes distillatoria) කාෂ්ඨීය පත්‍ර සහිත වැලකි. මෙහි ඇතැම් පත්‍රවල විකරණයක් ලෙස ස්වභාවිකව නිර්මාණය වූ කෙන්ඩියක් පිහිටා ඇත. මෙහි ඇති දර්ශනීය බව, ශ්‍රනිථිමය ශ්‍රාව හෝ කුතුහලය හේතුවෙන් කෙන්ඩිය දෙසට ඇදී එන කෘමීන් එ් තුලට ලිස්සා වැටෙන අතර ඔවුන් ජීර්ණය කර ශාකයේ ඇතැම් පොෂණ අවශ්‍යතා සපුරා ගනී.

පාද ඉදිමීම, ගෙඩි වෙදකම, කක්කල් කැස්ස ආදී රෝග සඳහා ප්‍රතිකාර කිරීමට බාඳුරා ශාකයේ දළු, වැල් සහ කෙන්ඩියෙහි අඩංගු දියරය භාවිතා කරන බව සඳහන් වේ. පියන නොඇරැණු බාඳුරා කෙණ්ඩියේ වතුර කපුටා හඬලන්නට පෙර ගෙන උදේ හිස් බඩ දින 7 ක් පානය කිරීම කක්කල් කැස්සට ප්‍රතිකාරයක් ලෙස දක්වා ඇත. බාඳුරා දළු විට කන හුණු සමඟ අඹරා ආලේප කිරීමෙන් ගෙඩි පිපිරෙන බව සඳහන් කර ඇත. 

නිල් මොණරැස්ස (Utricularia reticulata) ශාකය අක්ෂි රෝග, සර්ප විෂ සහ තුවාල සඳහා ප්‍රතිකාර කිරීමට භාවිතාකරන බවත් එම ශාකය සොයා ගැනීමට නොමැති විටෙක (ප්‍රතිනිධිය ලෙස) කඳුලැස්ස ශාකය භාවිතා කළ හැකි බවත් ඔසුතුරු විසිතුරු කෘතීන්හි දක්වා ඇත. 

මූලාශ්‍ර_ ඖෂධීය ශාක සංග්‍රහය, ඔසුතුරු විසිතුරු කෘති සහ 2012 රතු දත්ත ලැයිස්තුව
විශේෂ ස්තුතිය_ තොරතුරු රැස්කර ගැනීමෙදී සහය වූ Tharanga Wijewickrama මහත්මයාට 
සේයාරූ_ අන්තර්ජාලයෙන් 
අඩහඳඇස්ස 








Share:

Monday, July 25, 2016

දවුල් කුරුඳු / කුඩුදවුලා [Kudu Daula / Daul Kurundu] (Cinnamomum cassia)


කුඩුදවුලා සෘජු කඳක් සහිතව වර්ධනය වන මධ්‍යම ප්‍රමාණයේ දේශීය ශාකයකි. සුලබව හමුවන්නේ පහතරට තෙත් කලාපයේ ය. පත්‍ර ලංසාකාර වන අතර සර්පිලාකාරව පිහිටයි. පත්‍ර අග්‍රය අති තීව්‍ර වේ. නම්‍යශීලී දළු රීදී පැහැති බූවකින් යුක්තය. පුෂ්ප මංජරියක හට ගන්නා මල් කහ කොළ පැහැතිය වන අතර සුවඳවත් ය. කොළ පැහැති ඵලය සෙ.මි. 1 පමණ විශ්කම්භයකින් යුක්ත වේ. ඒවා ඉඳුණු පසු තද දම් පැහැයක් ගනී. මෙම ශාකයේ කොළ කැබලිවලට කඩා ජලය ස්වල්පයක් මිශ්‍රකර කළවම් කල විට සෑදෙන යුෂ (නානු) දේශීය රස කැවිලි වර්ගයක් වන ආස්මී සෑදීමට භාවිතා කරයි. දේශීය දැව අවශ්‍යතා සඳහා ද යොදා ගන්නා දවුල් කුරුඳු ශාකය Lauraceae කුලයට අයත් ය. 

හොරි, දද වැනි චර්ම රෝග සඳහා ප්‍රතිකාර කීරීමේදී බාහිර ආලේපන ලෙස දවුල් කුරුඳ ඇට වලින් සිඳ ගන්නා තෙල් භාවිතා කරන බව සඳහන් වේ. තවද කාන්තාවන්ගේ නිසියාකාරව ඔසප් නොවීම සහ ඔසප් නොවීම නිසා ඇති වන සංකූලතාවයන්ට ප්‍රතිකාර කිරීමේදී ඖෂධ තැනීමට දවුල් කරුඳ පොතු චූර්ණය භාවිතා කරයි. අසථි භග්න සඳහා සිදු කරන දේශීය ප්‍රතිකාර වලදී දවුල් කුරුඳ පොතු, අඹ පොතු, මී ඇට සමග කොටා අඹරා, ඇඹුල් දොඬම් යුෂින් කකාරා භග්න ස්ථානවල ගැල්වීම සිදු කරයි. 

මූලාශ්‍ර_ ඖෂධීය ශාක සංග්‍රහය සහ ඔසුතුරු විසිතුරු කෘති
Share:

Monday, July 18, 2016

බදුල්ල [Badulla] (Semecarpus sp.)

Semecarpus නම් උද්භිද ගණයට අයත් දේශීය ශාක විශේෂ 12ක් ශ්‍රි ලංකාවෙන් වාර්ථා වී ඇති අතර ඒ සියල්ල අප රටට ආවේණික වේ. එ් අතරින්  Semecarpus acuminata සහ Semecarpus walkeri බදුල්ල ලෙසත්,  Semecarpus coriacea හම් බදුල්ල ලෙසත්,  Semecarpus gardneri උයන් බදුල්ල ලෙසත් Semecarpus nigro-viridis ගැට බදුල්ල  ලෙසත්  Semecarpus obovata කළු බදුල්ල ලෙසත්, Semecarpus subpeltata මහ බදුල්ල ලෙසත් හඳුන්වා ඇත. ඊට අමතරව ඉන්දියාවට දේශීය වූ මෙරට වගා කර ඇති Semecarpus anacardium හෙවත් කිරි බදුල්ල ශාකය සෙංකොට්ටං නමින් ප්‍රචලිතය. එයද අතුළුව බදුල්ල වර්ග සංස්කෘත භාෂාවෙන් හල්ලාතක යනුවෙන් හඳුන්වයි. Semecarpus coriacea හෙවත් හම් බදුල්ල ශාකය ගැන ඖෂධීය ශාක සංග්‍රයෙහි විස්තර දක්වා ඇත. බදුල්ල විශේෂ කිහිපයක් තර්ජනයට ලක්විය හැකි අවස්ථාවක ඇති අතර ඇතැම් විශේෂ තර්ජිත සහ අතිශයින් තර්ජිත ශාක ලෙස වර්ගීකරණය කර ඇත. 

බදුල්ල ශාකයෙහි පොත්ත සිනිඳු සහ ඝණකම් වන අතර සරල එ්කාන්තර පත්‍ර ලංලංව පිහිටා ඇත. කෙටි නටුවක් සහිත ඝණකම් පත්‍රයක් සෙ.මි. 10-16 පමණ දිගින් යුක්තය. බොහෝ සේ බෙදුනු බහු අක්ෂ පුෂ්ප මංජරියක සුදු කහ පැහැති කුඩා මල් හට ගනී. ආවේනික හැඩයකින් යුක්ත කොළ පැහැති බදුල්ල ගෙඩි ඉදුණු පසු රතු පැහැයක් ගනී. මෙම ශාකයේ කිරි මිනිස් සමට ප්‍රබල ආසාත්මිකතාවයක් දක්වන නිසා ගෙවතුවල වැවීමට ඉඩ නොතබා විනාශ කර දැමීමට ඇතමුන් පෙළඹී ඇත. එලෙස තර්ජනයටද ලක්වී ඇති බදුල්ල ශාක Anacardiaceae කුලයට අයත් ය.


අර්ශස්, උඳුගොව්වා කෑම, මස්තිෂ්ක දුබලතා, නාඩි දුබලතා, අපස්මාරය, ගුල්ම රෝග, උදර රෝග, ඉදිමුම්, පක්ෂඝාත, ආමවාත, පණු රෝග, ලාඳුරු, ඇදුම, ක්ෂය රෝගය, ලිංගික දුබලතා, ක්ෂය රෝග, වණ, කාන්තා රෝග, දියවැඩියාව ආදී රෝග බොහෝමයක් සඳහා ප්‍රතිකාර කිරීමට ඖෂධ සැකසීමේදී බදුල්ල ශාකයේ ඇට, ඇටවලින් ලබා ගන්නා තෙල් සහ ගෙඩි භාවිතා කරයි. මෙම බදුල්ල ශාක කොටස් ඖෂධ සඳහා භාවිතා කිරීමට පෙර පොතපතෙහි සඳහන් සම්මත ක්‍රමයන්ට අනුව විෂ ඉවත්කර ශෝධනය කර ගත යුතු බව අවධාරණය කර ඇත.


ශෝධනය කරගත් බදුල්ල ඇට හෝ ලෙලි පුලුස්සා දුං ඇල්ලීම අර්ශෂ් ගෙඩිවලට ප්‍රතිකාරයකි. උඳුගොව්වා කෑම නම් චර්ම රෝගයට බදුල්ල ගෙඩි යුෂ මිපැණි සමඟ ආලේප කරයි. ශරීර ශක්තිය වර්ධනය වීමට බදුල්ල ඇට තෙල් බිංදු 2ක් හෝ 3ක් එළකිරි සමඟ මසක් පුරා පානය කිරීමට නියම කර ඇත. මේ ආදී ලෙස බදුල්ල ශාක කොටස් භාවිතා කර සිදුකරන ප්‍රතිකාර රැසක් ගැන දේශීය වෛද්‍ය ග්‍රන්ථවල සඳහන් වේ. එමෙන්ම හල්ලාතකී නාමය යටතේ නිශ්පාදිත ඖෂධ වර්ගද රැසක් ඇත.


මූලාශ්‍ර_ ඖෂධීය ශාක සංග්‍රහය, සිරි ලක ගස්කොළන් අත් පොත සහ 2012 රතු දත්ත පොත

බදුල්ල ගෙඩිවල සේයාරුව_ වක්කඩ ෆේස්බුක් සමූහයෙන්



Share:

Monday, July 11, 2016

සේපාලිකා [Sepalika] (Nyctanthes arbor-tristis)


සේපාලිකා මීටර් 10 දක්වා උසට වැඩෙන කුඩා බහුවාර්ෂික ශාකයකි. ඇතැම් විට පඳුරක් ආකාරයෙන්ද වර්ධනය වේ. සරල සම්මුඛ පත්‍ර රළු ස්වභාවක් ගනී. පුෂ්ප මංජරියක හට ගන්නා තැඹිලි පැහැ නටුවක් සහිත සුදු පැහැති මල් ඉතා අලංකාරවත් මෙන්ම සුවඳවත් ය. රාත්‍රියට පිපෙන මෙම මල් උදැසන වන විට හැලී යයි. ගෙවතු අලංකරණය සඳහා ද  වැවිය හැකි සේපාලිකා ශාකය Nyctanthaceae කුලයට අයත් ය.

චර්ම රෝග, පණු රෝග, උණ, වාත රෝග, උදරාබාධ, බඩවැල්වල රෝග, පිත් රෝග, අර්ශස්, කෘමි රෝග, ආමවාතය, කැස්ස, ඇදුම, ක්ෂය රෝගය, මාංශපේෂිවල දැඩි බව, හිස්හොරි ආදී රෝග රැසක් සඳහා ප්‍රතිකාර කිරීමට සේපාලිකා ශාකයේ කොළ, පොතු, මුල්, මල්, ඇට අැතුලු සියළු කොටස් භාවිතයට ගනී.

සේපාලිකා ඇට ජලයෙන් අඹරා හිස ගැල්වීමෙන් හිස් හොරි, කොරපොතු, අකලට හිස කෙස් වැටීම ආදි රෝග තත්වයන් සුවවී හිස කෙස් වර්ධනය වීම සිදු වේ. ඇදුම, ක්ෂය රෝගය ආදියේදී සේපාලිකා මුලේ පොතු චූර්ණය රක්තිකා (මංචාඩි / මඩතිය ඇටයක ප්‍රමාණය) 2 ක් බුලත් කොළ යුෂයෙන්  බීමෙන් ඝන වූ සෙම බුරුල් වී පිටවීමෙන් සහනයක් ලැබෙ යි. චර්ම රෝගවලදී සේපාලිකා පොතු චූර්ණය දෙහි ඇඹුලෙන් අනා බාහිර ව ආලේප කිරීමෙන් ගුණ ලැබේ. සර්ප විෂට මෙම චූර්ණය අරත්ත අල යුෂින් යෙදීමට නියම කර ඇත. සේපාලිකා කොළ යුෂ මී පැණි සහ ලුණු සමග බීමෙන් වට පණුවන් හා කිරිපණුවන් ඉවත් වෙයි. එම යුෂ ළදරුවන්ට ද දිය හැකි ප්‍රවේසම් සහිත මෘදු විරේචනයකි. ආමවාතය හෙවත් ආතරයිට්ස් රෝගය නිසා සිදුවන සන්ධි ඉදිමුමේදී කොළ අඹරා පැලැස්ර දැමීමත් කොළ යුෂ අවුස දෙකක් (60ml) බොන්නට දීමත් වේදනාව සමනය කරන ප්‍රතිකාරයන් ය.

මූලාශ්‍ර_ ඔසුතුරු විසිතුරු කෘති සහ අන්තර්ජාලයෙන්
සේයාරූ_ අන්තර්ජාලයෙන්

Share:

Monday, July 4, 2016

තොලබෝ [Tolabo] (Crinum asiaticum)


සිංහලෙන් විෂමණ්ඩල යනුවෙන්ද හඳුන්වන තොලබෝ විශාල බල්බයක් සහිතව වර්ධනය වන දේශීය බහු වර්ෂික ශාකයකි.   තරමක් මාංසල සරල පත්‍ර මීටර් 1.5 දක්වා වර්ධනය වේ. පුෂ්ප මංජරිය ද්වීලිංගික විශාල පුෂ්ප සහිත ඡත්‍රයකි. අලංකාර පුෂ්ප සුගන්ධවත් ය. ඡත්‍රයක පුෂ්ප 10-50 අතර සංඛ්‍යාවක් හට ගනී. පෙබරවාරි සිට මැයි දක්වා කාලයෙහි මල් හට ගනී. උප ගෝලාකාර ඵලයක් තුල බීජ 1-2 දරයි. මෙම ලක්ෂණ සහිත මීට වඩා කුඩා ශාකයක් ඇති අතර එය හීං තොලබෝ (Crinum defixum) යනුවෙන් හඳුන්වයි. විසිතුරු ශාකයක් ලෙස ගෙවතු අලංකරණය සඳහා ද වැවිය හැකි තොබෝ ශාක Amaryllidaceae කුලයට අයත් ය.

ක්ෂය රෝගය, ඇදුම, ගෙඩි, අභ්‍යයන්තර තුවාල, වණ, අජීර්ණ, උදරාබාධ, පණු රෝග, ප්ලීහා රෝග, වරින්වර ඇතිවන උණ, ශාරීරික දුබලතා, මුත්‍රඅඩස්සිය, සියළු ආකාරයේ විෂ, මේදෝ රෝග, අක්මා රෝග, ගුල්ම රෝග, වේදනා, කාන්තා ලිංගික ප්‍රදේශය ආශ්‍රිත රෝග, රක්ත දෝෂ, වාත රෝග, ආහාර අරුචිය, හිසරුදා, ඉදිමුම්, දන්ත රෝග, වකුගඩු රෝග, චර්ම රෝග ආදී විවිධ රෝගබාධ රාශියක් සඳහා ප්‍රතිකාර කිරීමට තොලබෝ ශාකයේ කොළ සහ අල භාවිතා කරයි.

නියපිරිත්ත කෑවිට, සන්ධි ඉදිමුමට සහ උලුක්කුවට තොබෝ කොළ එඬරු තෙල් සමඟ අඹරා මදක් රත්කර ප්‍රලේප කරයි. කණ්කැක්කුමට මඳ ගින්නෙන් කකාරාගත් තොලබෝ කොළ ඉස්මට ලණු ස්වල්පයක් මිශ්‍රකර බිංදු 1-2 කණට දමයි. මෙම පත්‍ර තැම්බූ කෂාය කැස්සට ප්‍රතිකාරයකි. ගල් තැල්මට ප්‍රතිකාරයක් ලෙස තොලබෝ අලයක් දෙකට පලා ගෙන්දගම් කැබැල්ලක් එයට දමා උණු අළුවේ පුලුස්සා අඹරා ගෑම සිදු කරයි. අත්පා ඇඟිලි අග ඇතිවන කුඩා බිබිලි හා චර්ම රෝග ආදියට පොඩි කරන ලද පත්‍ර එඬරු තෙල් හා මිශ්‍රකර ආලේප කරයි. ග්‍රහ දෝෂ, ශාන්තිකර්ම, බලිතොවිල්, හදිහූනියම් කිරීමට සහ ඒවා කැපීමට ආදී ගුප්ත විද්‍යා කටයුතු බොහෝමයක් සඳහා ද මෙම අලය භාවිතා කරයි. තොබෝ ශාකය බුද්ධිවර්ධක, වාජීකරණ, විරේචක, බලකාරක, මුත්‍රකාරක ආදී ගුණයන් රාශියක් සහිතයි.

තවද කමතේ ගොයම් පාගන විට තොලබෝ කොළ වලල්ලක් මෙන් රවුමට හකුලා කොළය මැදින් තබනු ලබන අතර මෙය මුත්තා ලෙස හඳුන්වයි. එමෙන්ම හිසතෙල් ගෑමේ සිංහල අවුරුදු චාරිත්‍ර සඳහාත්, මඟුල් පොරුවේ අටමල සැදීමටත් යොදා ගනී. භවභෝග සම්පත් ලබාදිය හැකි සුවිශේෂි ශාකයක් ලෙස මතයක් ඇති නිසා ඇතමුන් නිවෙස අසල මෙම ශාකයක් වවා ගැනීමට උනන්දුවක් දක්වයි.

මූලාශ්‍ර_ ඖෂධීය ශාක සංග්‍රහය
හීං තොලබෝ (Crinum defixum) 
Share:
Powered by Blogger.

Followers

Recent Posts

Unordered List

Pages

Theme Support