අත්තික්කා, උදුම්බර, දිඹුල් ආදී නම්වලින් හඳුන්වන අට්ටික්කා මීටර් 30 ක් පමණ උසට අතු පැතිරී වැඩෙන දේශීය ශාකයකි. ගංඟා, ඇල ඉවුරු සහ කුඹුරු ආශ්‍රිතව සුලභව හමු වෙයි. අලු පැහැති ගණකම් පොත්ත ඇතුලතින් රෝස පැහැයට හුරු දුඹුරු පැහැති වන අතර කිරි සහිත ය. ළපටි අතු හා රිකිලිවල සුදු පැහැති සියුම් බූවක් දක්නට ලැබේ. මි.මි. 12 පමණ වන උප පත්‍ර බොහෝ විට අප්‍රපතනව ළපටි රිකිලිවල ඉතිරිව පවතී. ඒකාන්තරව පිහිටන සරල පත්‍රයක් සෙ.මි. 6 සිට 20 දක්වා දිගු විය හැකිය. පත්‍ර හැඩය ඉලිප්සාකාර සිට උප අණ්ඩාකාර දක්වා වෙනස් වේ. ප්‍රධාන අතු මත සහ කඳේ විශාල පොකුරු ලෙස ඵල වන් පුෂ්ප මංජරි හට ගනී. එහි ඇතුලත බිත්තියෙහි වර්ග තුනකින් යුත් ඒක ලිංගික පුෂ්ප පිහිටා ඇත. එම පුෂ්ප, පුෂ්ප මංජරියෙහි පහලින් ඇති කුඩා සිදුර තුලින් ඇතුලට පිවිසෙන කෝඳුරුවන් වැනි කුඩා සතුන් මඟින් පරාගනය වීමෙන් අට්ටික්කා සංයුක්ත ඵල (ගෙඩි) හට ගනී. ඉදුණු ගෙඩි රතු පැහැතිය. අට්ටික්කා Moraceae උද්භිද කුලයට අයත් ශාකයකි.
ආයුර්වේද මූලාශ්‍රවලට අනුව නදී උදුම්බර සහ කාකොදුම්බර යනුවෙන් අට්ටික්කා ප්‍රභේද දෙකක් ඇති බව සඳහන්. රක්ත අතීසාරය, රක්ත ප්‍රවාහිකා, ග්‍රහණි, රක්ත ප්‍රදර, රත්පිත්, වේදනා සහිත වණ, තුවාල, ස්ත්‍රි රෝග, සමෙහි ඇති වන ලප කැළැල්, දියවැඩියාව, විදුරුමස් ඉදිමීම, මුත්‍ර රෝග, අතීසාරය, අර්ශස් අදී රෝග රාශියකට ප්‍රතිකාර කිරීම සඳහා අට්ටික්කා කොළ, පොතු, ගෙඩි, මුල් කිරි යනාදිය භාවිතා කරයි. උදුම්බර ඝණ සාරය, උදුම්බර පැණිය, උදුම්බර ක්වාතය, උදුම්බරා තෛලය අට්ටික්කා යොදා නිපදවන ඖෂධයන් ය. උදුම්බර පැණිය ශරීරයේ රුධිරය පිටවන රෝගවලට එනම් රක්ත අර්ශස්, ශරීරයේ රුධිරය අපිරිසුදු වීම ආදියට මෙන්ම අම්ල පිත්ත හෙවත් ගැස්ට්‍රයිටීස් රෝගයටත් ඉතාම ගුණදායක ය.
රත්පිතට, රක්ත ප්‍රදරයට සහ ශුක්‍ර මෝචනයට අත්තික්කා ඉදුනු ගෙඩි අඹරා මිරිකා ගත් යුෂට මී පැණි ස්වල්පයක් දමා පානය කිරීම, සහ ඉදුණු අත්තික්කා ගෙඩි යුෂ හෝ කෂාය හෝ ශීත කෂාය පානය කිරීම ගුණදායක ය. රක්ත අතීසාරට, රක්ත ප්‍රවාහිකා, රක්ත ප්‍රදර, ග්‍රහණි ආදියට අත්තික්කා පොතු කෂාය යොදයි. ඉදිමුම් වේදනා සහිත වණවල අත්තික්කා කිරි ආලේප කරයි. අත්තික්කා දලු අඹරා ආලේප කිරීමෙන් සමෙහි ඇති වන ලප කැළෑල් මැකී යයි. තුවාල සේදීමට අත්තික්කා කොළ තැම්බූ වතුර යොදා ගනී. අත්තික්කා පොතු හෝ ගෙඩි තැම්බූ ජලය පානය කිරීමෙන් රත්පිත සමනය වේ. පැසුණු අත්තික්කා ගෙඩි යුෂ පානය කිරීමෙන් ශරීරය සිසිල්වී පෘෂ්ටිමත් භාවය ඇති කරයි. අට්ටික්කා පොතු කෂාය විදුරුමස් ඉදිමුම සහ මුඛ දුර්ගන්ධය සමනය කිරීමට උපකාරී වෙයි. මධුමේහයට, බහුමුත්‍රතාවය නිසා හටගත් පිපාසයට අට්ටික්කා ඇට චූර්ණය මී පැණි සමඟ වැළඳීම යෝග්‍ය ය. මුත්‍ර රෝග, පාචනය, මධුමේහය, ලේ කාරා දැමීම, රක්ත අර්ශස්, අතීසාරය ආදී රෝග සඳහා නොපැසුණු අත්තික්කා පොතු ඉස්ම හෝ තම්බාගත් පොතු හෝ මුල් කෂාය පානය ගුණ වේ. තම්බා ගත් අට්ටික්කා ගෙඩි ආහාරයට ගැනීමෙන් බඩවැල්වල හට ගත් තුවාල (විශේෂයෙන් තුවාල විය හැකි යමක් ගිලීමෙන් හට ගත් තුවාල) සුව වෙයි. අත්තික්කා මුලක් කපා එයින් වෑස්සෙන ජලය පානය කිරීමෙන් දියවැඩියාවට මෙන්න ශරීරයේ දැවිල්ලට ද සහනය ගෙනෙයි. ලේ අපිරිසුදු වීම නිසා හටගත් විවිධ රෝගාබාධවලට ළපටි අට්ටික්කා ගෙඩි කිහිපයක් ගෙන මැටි මුට්ටියකට දමා වතුර පත අටක් එයට මිශ්‍ර කර පත එකකට සිඳ දිනපතා උදේ සවස පත භාගය බැගින් පානය කිරීම බෙහෙවින් ගුණදායක ය.
අට්ටික්කා ළපටි කොළ මැල්ලුමක් ලෙස සකසා ආහාරයට ගත හැකිය. එය රුධිරය පිරිසුදු කිරීමට, සෑම මුත්‍ර රෝගයක්ම නැසීමට සහ ස්ත්‍රීන්ගේ ප්‍රජනන පද්ධතිය ආශ්‍රිත රෝග නැසීමට උපකාරී වෙයි. සතියකට වරක් හෝ මෙය භාවිතා කරන්නේ නම් බොහෝ සේ ප්‍රතිඵලදායක ය. අත්තික්කා ගෙඩි වෑංජනයක් ලෙස සකසා ආහාරයට ගැනීමෙන් රුධිරය සම්බන්ධ රෝග, මුත්‍රාශය ආශ්‍රිත රෝග, ස්ත්‍රී ප්‍රජනන පද්ධතිය ආශ්‍රිත රෝග ආදී රෝග රැසකින් මිදීමට හැකියාව ඇත. අත්තික්කා ඉදුණුු ගෙඩිවලින් රසවත්, ගුණවත් පලතුරු පානයක් සාදාගත හැකිය. ඉදුණු ගෙඩි කිහිපයක් ගෙන කපා පිරිසිදු කර එයට වතුර ස්වල්පයක් මිශ්‍ර කර හොඳින් බ්ලෙන්ඩර් කර ගන්න. ඉන්පසුව වීදුරුවකට දමා එයට සීනි ස්වල්පයක්, දෙහි ඇඹුල් ස්වල්පයක් එක්කර හොඳින් පෙරා බීමෙන් ඇඟ සිසිල් වී දාහය සංසිඳේ.
මූලාශ්‍ර_ ඖෂධීය ශාක සංග්‍රහය සහ ජේ‍යෂ්ඨ කථිකාචාරිනී එස්.කේ.එම්.කේ. හැරපත්දෙණිය මහත්මියගේ ලිපියක් ඇසුරින්
රාස්නා හෙවත් අරත්ත වර්ග දෙකකි. එ් මහ
අරත්ත සහ හීන් අරත්ත වන අතර වැඩිපුර බේතට ගනු ලබන්නේ හීන් අරතත ය. පෙළොව යට
පිහිටි තරමක් සුඳැති රයිසෝමක් සහිත ශාකයකි. අඩි 3-4 උසැති ශාකයේ පත්‍ර
අඩියක් පමණ දිග ය. සුදු පැහැති මල් පිපෙන අතර ඵලය කුඩා ය, තැඹිලි පාට ය. මෙය
ලංකාව, ඉන්දියාව හා මලයා දූපත් වල වැවේ. අරත්ත Zingiberaceae කුලයට අයත් ශාක විශේෂයන් ය. 
